WKK (Warmtekrachtkoppeling)

WKK (Warmtekrachtkoppeling)
WKK, wat staat voor warmtekrachtkoppeling, is een vorm van energieopwekking, maar kan ook gezien worden als een vorm van energierecycling. Deze methode wordt voornamelijk gebruikt bij bijvoorbeeld elektriciteitscentrales. Deze centrales hebben doorgaans een rendement van nog geen 60%, waarvan de rest van de energie grotendeels vrijkomt in de vorm van warmte. Door deze warmte op te vangen en te gebruiken in andere processen, kan er toch een grote hoeveelheid meer  van de energie gebruikt worden.

Gebruik van warmtekrachtkoppeling

WKK wordt in sommige gevallen gebruikt voor bijvoorbeeld stadsverwarming, waarbij de warme energie via een ondergrondse leiding naar de woningen in de buurt wordt geleid. Het enige nadeel hiervan is het feit dat de warmte energie vrijwel direct gebruikt moet worden, omdat deze anders afkoelt en verloren gaat. Om dat tegen te gaan is het tegenwoordig ook mogelijk om de opgevangen energie uit warmtekrachtkoppeling ondergronds op te slaan. Dit gebeurt door middel van watervoerende lagen in de bodem en werd onder andere toegepast door kleinere WKK-centrales op het campusterrein van de Universiteit van Utrecht.

WKK in Nederland en Europa

Het gebruik van warmtekrachtkoppeling in Nederland is beperkt. Vanuit  Europa wordt deze vorm van energierecycling echter wel aangemoedigd, wat de reden is dat er al verschillende WKK projecten gaande zijn. Ook in België wordt er al actief gebruik gemaakt van warmtekrachtkoppeling. Zo maakt Gent gebruik van stadsverwarming, waarbij er verschillende gebouwen van de Universiteit van Gent zijn aangesloten op dit netwerk. In Nederland is er in 2006 een WKK regeling stopgezet, echter is er in 2009 wel weer begonnen met het subsidiëren van kleine centrales.